ma draagt de ziekte al een aantal jaren
ze is kundig door een arts doorgelicht
de pijn vergrijst haar liefdevol gezicht
naar sommige bloemen blijft ze staren
haar jeugd had ze in een roman gegrift
daar waar ze de momenten bewaarden
en lucht en land de zaken verklaarden
die al een tijdje met haar hadden gelift
ik zag dat de aandacht uit haar vertrok
soms nog woorden of een zin achterliet
waar ze in haar leven zo op was belust
de vrouwenmantel lag bij de kapstok
die de geurige gasten elke dag ziet
haar frêle lijf is straks zeker uitgerust